Kielo telo

 Baby, róbta kielo telo, bo choćby nika nic, to zawse cosi kajsi. Prezentowany sweTwór zrobiłam z włóczki z odzysku. Metodą bezszwową, na okrągło. Dzierganie takiej połaci tylko oczkami prawymi, może powodować znudzenie. Dlatego, żeby nie usnąć przy robocie, wprowadziłam małe zamieszanie. Po pierwsze, ozdobny reglan. Pomysł na niego znalazł mnie w necie 😉 Chciałam t y l k o wypróbować, jak będzie się robił i wyglądał. I przepadałam! Po drugie, trójkątne wycięcie z przodu (lub z tyłu, w zależności jak mi się zechce sweTwora założyć). Lubię w ubraniach takie proste dziwactwa. Albo dziwne prostactwa ☺️ W tle okolice, gdzie na co dzień sobie jestem. I robię kielo telo. Choćby nika nic. A w post scriptum, polecam film.

Rzeczony reglan:

 

 Polecanym filmem jest cudnie zabawny i chyba mniej znany polski film z udziałem duetu Zdzisław Maklakiewicz i Jan Himilsbach (plus kilka wspaniałych polskich aktorek), Jak to się robi Andrzeja Kondratiuka. Z rozkładającą na łopatki piosenką: Ja i pan, widzimy siebie w Cannes... Dwadzieścia z hakiem lat temu, zaśmiewałam się na nim w głos, oglądając seans filmowy w studyjnym kinie Światowid w Katowicach. Ostatnio coś mi o nim przypomniało. A że tytuł filmu (w nieco pokrętny sposób, ale jednak) nawiązuje do tytułu posta, to polecam ;)