Pałacowanie

 G: Coś mnie nogi bolą. Nie wiem od czego.

 S: Naspacerowałaś się wczoraj. Od pałacu do pałacu. 

 G: Pałacowałam.

 To świąteczny dialog z moją mamą, Grażyną. Ubawiła mnie tym pałacowaniem. Że aż postanowiłam umieścić w poście. Słowa, Grażynę i pałace. To znaczy, dla ścisłości, ten pierwszy to zamek. Podniesione z ruiny całkiem niedawno, resztki średniowiecznego zamku w Chudowie (koło Gliwic). A tuż obok topola Tekla. Drzewo, do którego można wejść. Druga miejscówka, to godnie prezentujący się pałac w Pławniowicach (też na Górnym Śląsku). I dzielnie pałacująca Grażyna ;) 

Ruiny zamku w Chudowie:

 

 Topola Tekla:

Utopiec, Skarbnik, Czarownica i Strzyga. Ale spokojnie, tylko drewniane:

Pałac w Pławniowicach (można o nim poczytać tutaj):

 

 

Pałacująca Grażyna:

Ktoś tu sobie uwił gniazdko:

Klamka zapadła:

Giovanni Baptista Angelo Ballestrem:

W przypałacowym parku:

Dom Kawalera:

Spichlerz: