Serce z kamieniołomu

 Wiem, że wiele z Was pomyśli, że to post walę tynkowy. Już mi przykro, bo nic z tych rzeczy. Ale nikt mi już nie zarzuci, że nie mam serca. Bo mam, sama se wydziergałam. Mogłabym się popisywać formą, udowadniać, że mogę, ćwiczyć ekwilibrystykę włóczkowodrucianą, wspinać się na szczyty utrudnień. Ale co poradzę, że lubię po prostu, do kwadratu. Nie ma sensu robić czegoś, w co się potem nie będzie chciało przyodziać. Jestem praktyczna. I mam zamówienie na powtórkę z sercowej rozrywki, zaraz zabieram się za robienie brata bliźniaka dla sercowego pulowera.
 W tle dla serca, wiadomo, kamienie. I kamieniołom w Fugasówce. A do posłuchania (bo mi się skojarzyło) 40 minut z płyty "13 Songs" kapeli FUGAZI klik. Były czasy, że leciała u mnie na okrągło, jeszcze z kasety. Dobra muza do kruszenia kamieni ;-)  

  Podam przepis na ten pulower. Uprzedzam, że nie znam się na fachowej terminologi stosowanej w opisach, bo z takowych nie korzystam. Będzie na chłopski rozum (wszystkich urażonych chłopów z tego miejsca sorry): na cieńsze druty(z żyłką) nabrałam 130 oczek, przerobiłam kilka razy zastępczym ściągaczowym, czyli półwarkoczem, następnie przeniosłam się na grubaśne druty (z żyłką) i inny kolor włóczki. To akryl, Kotek, nic nadzwyczajnego.
 Robiłamrobiłamrobiłam jeden rząd prawe, drugi lewe oczka (po drodze z przodu wrabiając serducho), aż znów zmieniłam kolor, a pod szyją spuściłam oczka na wykrój podszyjny. Przód tą samą metodą, tyle że bez serca i wykroju okołoszyjnego. Następnie przód z tyłem połączyłam szydełkiem, zostawiając otwory na łapy i wywróciłam na prawą stronę. I tyle. Proste jak drut (z żyłką) :D