W międzyczasie podczas niedziergania, robiłam różne inne rzeczy. Na przykład renowałam starą manekinkę. To, co z niej zostało 😲 Niegdyś była piękna, długonoga i długoblondwłosa. Czas i wydarzenia pozbawiły ją peruki i członków, wylądowała na balkonie, gdzie zimowała. Blisko było, żeby ją wynieść na śmietnik. Oczami wyobraźni zobaczyłam jednak ewentualny jej los osiedlowego pośmiewiska, ofiarę niewyrafinowanego poczucia humoru gówniarzy albo zboczonego dziada. I postanowiłam uratować. Odświeżyłam, przemalowałam i... wykorzystałam 😉 🎨
Kapeluń przewspaniały, czuję sie silnie zainspirowana. DO manekinów mam słabośc, stąd u mnie Melinda - chociaż melinda nie ma z założenia członków ani głowy... żal. A cała SIvka jakoś tchnie optymizmem. I dobrze.
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo, to pierwszy jaki zrobiłam. Chyba, że czegoś nie pamiętam, co jest całkiem możliwe ;) Moja manekinka była moją koleżanką z pracy w czasach przedblogowych. Musiała wyglądać i przyciągać (i robiła to), ale na emeryturze może szaleć po swojemu. A raczej ja na niej :)))
UsuńPięknie wyglądasz, ten kapelun cudnie wygląda. Myślę, że świetnie by pasował.
OdpowiedzUsuńDzięki wielkie :) :)
UsuńKapelusik fantastyczny! moja mama podobne robiła ale Twój jest ładniejszy :) szkoda, że się w nim nam nie zaprezentowałaś, na pewno wyglądasz rewelacyjnie! :) Buziaki :)
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo <3
UsuńByć może (mam taką nadzieję) uda się go zaprezentować na sobie z czymś do kompletu (pracuję nad tym) ;) :)
Kapeluń jest przeuroczy, a zestaw... bardzo przyjemny dla oka :)!!!
OdpowiedzUsuńManekinka jest Ci z pewnością wdzięczna za nowy żywot. Kapelutek prezentuje z wielką gracją :)!!!
Dzięki bardzo! No nie wiem, czy jest. Może gdyby nie ja, manekinka do tej pory miałaby wszystkie członki i wyglądała jak człowiek :D ;)
UsuńKapelusik wspaniały! Takie rzeczy, to się teraz tylko na ekranie widuje albo w teatrze, a szkoda, bo naprawdę cudowne, przeurocze :)) Pięknie Ci wyszedł ten kapelusik. Dobrze też, że manekinka ocalała, przyda się na pewno :)
OdpowiedzUsuńI w zaciszach różnych domowych. No i w internetach :D
UsuńDzięki bardzo. Tak sobie tylko próbowałam, a tu bum - wyszło :D
I kreatywnie wyszło, uratowałaś manekin a przy tym wykonałaś piękny kapelusz :)
OdpowiedzUsuńKreatywnie to jedno z moich słów-kluczy. Do szczęścia ;) Dzięki!
UsuńLubię takie kapelunie, ale mam za mały łapek do nich... Bo zara był brała:D
OdpowiedzUsuńManekinka uratowana, Ty w piknych okolicznościach przyrody wyluzowana...I jest git:D
No co Ty, ja też mam małą. Ale włosów napcham i będzie :D
UsuńMoja jest taka mała, że nawet włosy nie pomagają:D Muszę mieć rondko:D
UsuńMiałam nadzieję, że rondko zrobiłam 🤔😱😉
UsuńFajny kapelusik, takie lata 20-te:))) zdolna bestyjka z Ciebie!!! :)
OdpowiedzUsuńNo no, właśnie, te klimaty 😉👍
UsuńSzkoda, że powstał "po" bo świetnie by tu pasował ale nic straconego, pokażesz następnym razem...pozdrawiam serdecznie...
OdpowiedzUsuńJak mi się uda zrobić dobrze to co zamierzyłam, to pokażę ;)
UsuńTe kapelusiki za mojego młodu nazywane 'lawstorkami'bo Ali Mac Graw taki miała - nigdy chyba nie stracą na uroku. Ślicznie Ci wyszło :) . A manekinka bardzo współcześnie pulchnoustna jest, też bym nie wyrzuciła :D . Kisses - Margot :) )))
OdpowiedzUsuńPamiętam ten film, aktorkę i książkę. Kapelusza nie, ale wierzę na słowo ;)
UsuńManekinka ma też rzęsy, ale tylko na jednym oku się ostały :D Robi u mnie w mieszkaniu za rzeźbę antyczną :)))