1 grosik dla poetki kolażowej

 Spadł mi z nieba na parapet kuchenny 1 grosik. Znajomi i obserwujący z inastagrama i facebooka wiedzą. Sprawa o tyle nietypowa, dziwna i pozytywna, że będę o tym jeszcze długo gadać i pisać. Na prawo, lewo i na blogu. Czy na szczęście ten grosik?  

 Ostatnio przydarzają mi się różne dziwne sytuacje. Łącznie z oberwaniem półki w kuchni prawie na głowę. Na szczęście nic mi się nie stało, ale na półce stało pełno pamiątkowych butelek po winach przywożonych z podróży, dodatkowo pod nią jest druga, zastawiona też szkłem. Łatwo sobie wyobrazić powstałe pobojowisko. Postanowiłam nie płakać nad rozlanym mlekiem, przemeblować kuchnię przy okazj. Ustawiłam miniregalik z drewnianych skrzynek, którymi chwaliłam się na insta:

   

 Udało mi się skończyć komin, dziergany na okrągło na drutach z żyłką:

Zrobić nowy nagłówek na bloga:

 Wykleić wiersz (jestę poetką kolażową):

 Byłam u mojej pani fryzjerki. Przyjęła mnie mimo, że jej grafik był szczelnie wypełniony. Obiecałam, że ją ucałuję w podzięce (koniec końców zapomniałam). Trzeba podciąć końcówki, nadać fason fryzurze. Dawno tego nie robiłam, a zaczęły mnie zbytnio absorbować swoją bezkształtnością.

 Pomijając nagłówek bloga, reszta zdjęć i filmik są z mojego instagrama. Fajnie tam, tak swoją drogą. Coraz bardziej mi się podoba. Można na spontanie podzielić się tym, co człowieka spotyka. Co pod nogami znajduje:

Albo na śmietniku pod blokiem:

  

 Post taki składankowo-podsumowujący, bo czasu i okoliczności sprzyjacjących ałtfitowaniu nie było ostatnio. Zapraszam tu https://www.instagram.com/sivkasivucha/ i się odmeldowywuję. Pora na Telesfora czyli w drogę! ;) :) :)